u niebios bram
(kadrze i dzieciom z bydgoskiego oddziału onkologii dziecięcej)
kiedy wydaje ci się ,
że dajesz za mało
bo napełniasz się szczęściem na każdym
kroku
widzianym w każdym geście i każdym
wzroku
nagle to co do dobre szybko kończy się ,
a ty z całego serca chciałbyś wrzasnąć NIE
przecież byłeś już u niebios bram
i w końcu od bardzo dawna nie czułeś się
sam
Waszawa,13.6.2005
autor
Tomasz Rudnicki
Dodano: 2005-06-13 11:18:05
Ten wiersz przeczytano 519 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.