* (płatki zbożowe...)

płatki zbożowe rano przestają ci smakować
symfonie klasyków są ci obce
na kino nie masz ochoty
kawa straciła walor
wkładasz drżącą rękę pod spódnicę południa


ściskasz za białe udo godzin
wbijasz paznokcie których kolor już cię nie bawi


wyobrażasz sobie mosty, których oba brzegi są bezpieczne


wyobrażasz sobie dżunglę, która cię schowa
i nie napuści drapieżników


zapach i ciepło bijącego serca
nieustającej zieleni


palmowe liście dłoni
w których topisz twarz




wyobrażasz sobie uczucie roślin
które w słońcu rodzą się i umierają


mięsiste łodygi cereusów – szyje, nogi silne
soczyste kwiatostany – oczy, usta urodziwe


twoja drżąca ręka ściska białe udo
mrowienie rozbieganych jaszczurek żył
zanosi się na niepogodę
niebo pęka

autor

Marta Surowiecka

Dodano: 2008-03-07 08:40:08

Ten wiersz przeczytano 581 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie