...::: POLSKA:::...

Dziękuję za piękny wiersz!
Dobrze, że miłość naszych przodków do ojczyzny nie
była kontrowersyjna, że manifestowali ją odważnie na
polach bitew, w obozach śmierci - płacąc jwyższą cenę.

Bez Boga i Ojczyzny będziemy nikim!

Oj, oj, oj! Patriotyzm jest sprawą, którą ciężko
poruszać, gdyż sama w sobie, z racji zwykłej
obecności, wywołuje kontrowersje. Spotkałam się z tym,
odczułam właściwie na własnej skórze: ach, kraj to
kraj, kochamy go i tak dalej, ale przecież niczego nie
zmienimy wolnymi od nachalności dygresjami w ciągu
bladych świtów i kirowych zmierzchów. Ten
światopogląd, niestety, udziela się i mi, trudno się
mu wszak sprzeciwić: czy nie sądzisz, że o
patriotyzmie w ogóle trudno mówić, a co dopiero
'wierszować'? Otóż ongiś, przed laty, wszelcy
poeci-patrioci spotykali się z aplauzem i uznaniem,
dziś natomiast - snują się po zakamarkach, uznawani za
patetycznych. Bo tak, Twój wiersz, Żabocie, j e s t
patetczny. Jednakże - nie mogę powiedzieć, że zły.
Napisałeś, prawdopodobnie, z 'głębi serca', wedle
własnych przekonań - i chwała Ci za odwagę. Nadal
pozostaję jednak w stwierdzeniu, iż patriotą możesz
być, leczz manifestacji nic dobrego nie wyniknie. To,
co zawarłeś w swym naprawdę dobrym wierszu, można by z
czystym sercem nazwać dydaktyzmem. A dydaktyzm,
wiadomo, nie spotyka się z pochwałami.

Patriotyzm przybiera różne formy, na szczęście dzisiaj
nikt poświecania zycia nie wymaga. P;lus nalezy się za
poruszenie dawno zapomnianego tematu- teraz nie pisze
się o miłości do ojczyzny, o problemach, wierności...
To schodzi na drugi plan. Ciesze się, ze są tacy
ludzie jak Ty- ktorzy czerpią z miłości do ojczyzny
temat do wiersza. Brawo.