Pomiędzy tam a tutaj
z gęstej mlecznej mgły
próbuje wychwycić wypatrywane
złotoczerwone liście butwieją na ziemi
a na ogołoconych sterczących gałęziach
usiadły stadami wygłodniałe wrony
głośno i złowieszczo kracząc
o przemijaniu
świeżo zaparzona kawa
zupełnie utraciła smak
towarzyszem samotności telewizor
wypełnia dręczącą ciszę
odizolowania
rzeczywistość przytłacza jak kamienie
tam nic nie było takie proste
tutaj tak wiele przeciwności
kto był tam porównuje
kto nie był żyje we mgle
pośród wron i kruków
15.10 – 16.10.2013.
Komentarze (57)
Janino Kraj Raczyńska - żal za grzechy popełnione czy
też nie - to nie ta bajka refleksja owszem - nic nie
pisze o nijakości życia - tak byłem tam - otrzymałem
ponowny dar - myślę ze bardziej odsłoniłem obrazy -
pozdrawiam
Stella-Jagoda - bardzo dziękuje - pozdrawiam
andrew wrc - Andrzeju - nie przesadzaj jestem tylko
sobą dziekowności
pozdrowionka
jesteś mistrzem refleksji Karolu:) pozdrawiam
Ciekawa refleksja.
Pozdrawiam:)
Ot, odwieczny dylemat żałować grzechów popełnionych,
czy nie popełnionych ... Twój wiersz odbieram jako
smutną refleksję pełną żalu nijakości życia, a
przecież "tam byłeś", skoro teraz wydaje Ci się
nijakie. Pamiętaj jest pora wzrastania, a wydawało by
się, że nic się nie dzieje ... Pozdrawiam, optymizmu
życzę :)
Yolanda - co prawda to prawda kto nie był żyję w
nieświadomości może tak dobrze - pozdrawiam
Olu - to prawda warto żyć chwilą obecną - zatrzymując
wspomnienia - wypatrując jutra - pozdrawiam
Tadeusz Grzywacz - dzięki
pozdrowionka
Pięknie.
Zgadzam się z DoroteK żyć tu i teraz. Pozdrawiam
Karolu:-)
"kto nie był żyje" w błogiej nieświadomości.
Pozdrawiam ciepło
slawerock - przemijanie i odizolowanie - tak to
niewątpliwie głębiny doświadczenia - dotykające nawet
i spraw ostatecznych - właśnie tak - dzięki
wena48 - dokładnie tak - kto tam był - obecność tutaj
nabiera zupełnie innego wymiaru - każde jutro jest
tutaj - dziękowności
Iwono Derkowska - tak to rzeczywisty smutek czasu -
skoro piszesz o swoim tam jako wnętrze więc rozumiesz
moje przemyślenia - strzeżmy - serdeczności
Warszawianka - Halino - dziękuję za pozdrowienia z
serca płynące - prawda i coś jeszcze - dziekuję że
mnie czytasz - pozdrawiam
pozdrowionka
Dzień dobry Karolu
Witam Ciebie bardzo serdecznie i pozdrawiam, życząc
miłego i spokojnego popołudnia oraz wieczoru.
Dziękuje, za stosowne do mojego Apelu - Prozy
komentarz, jak też pełne serdeczności pozdrowienia a
najbardziej, że Jesteś. Halina
Prawda, nie inaczej. Bardzo rzeczowo przedstawiłeś ten
stan w swoich strofach...
Smutny ale prawdziwy bo tak odczuwasz.Ja lubię
samotność i wiatr w kominie itd.Nie byłam tam więc nie
mam porównania.Moje tam to moje wnętrze którego
strzegę.Dzięki za refleksję.
'kto tam nie był' tutaj dla niego ma inny sens i
znaczenie. Pozdrawiam Karolu, jutro będzie tutaj :)
femme - kazdy czytelnik odbiera jak odczuwa - bardzo
to doceniam - dzięki
DoroteK - Doroto - zagadkowo ale prawdziwie - to
prawda warto żyć tu i teraz - ale wielu pamięta tamto
...pozdrawiam
elka - dziękuję że tak mnie czytasz - pozdrawiam
pozdrowionka
Zwracający uwagę tytuł.Wiersz o przemijaniu,
samotności,odizolowaniu, ale to "tam" i "tutaj" może
świadczyć o głębszym doświadczeniu, nawet tym
związanym ze sprawami ostatecznymi, otarciem się o
śmierć. Wymowna ostatnia zwrotka.
Bardzo ciekawy, refleksyjny wiersz
pozdrawiam