Sen I
Kiedy zamykam oczy dusza mnie do Boga
Ojca wskazującego drogę
Matki tulącej zasmucone serce.
Zanurzam się w mgłę poranka
Płyne granatem nocy
Raduję się błyskiem pioruna
Pachnę konwalią w ogrodzie
Maluję Słońce przed świtem świata
Bawię cię cieniem przechodnia
Igram z ogniem namiętności
Kuszę kwiatem radości
Tworzę wiersz płynący z serca...
autor
Cookie
Dodano: 2005-04-17 16:18:10
Ten wiersz przeczytano 409 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.