"Struna w melancholii"
stary z szufladki -:)
Gdybyś tylko chciała
sznurówki
związane w krzyżówki
z szeroką wstążką wylecisz
jak wiosny ważka wypatrzysz.
Lecisz! -- wdech łapiesz
i - z podziwem wstajesz.
Puść wodze fantazji Fantazjo
konie w zaprzęgu ruszyły
gdy czas kopyta iskrzyły
patrzysz - nie mówisz okazjo.
autor
Piorónek zbójnicki
Dodano: 2018-07-11 00:12:10
Ten wiersz przeczytano 786 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Dziadek Norbert-:)) - Dzięki za wgląd.
Wygląda na to, że uzupełniamy się w treści -:)
Pozdro!!
Jest w tym wierszu coś co urzeka...
Zatrzymujący, podoba się forma :) Dziękuję za każdą
opinie i głos pod moimi utworami :) Pozdrawiam
serdecznie +++
Zmysłowo wyrażona miłość.
Ech ta miłość, cóż bez niej warte jest nasze życie:)
Pozdrawiam.
Marek
wybacz, ale pierwsza zwrotka (wg mnie) nie brzmi
stylistycznie
(Gdybyś tylko chciała
na sznurówkach
związanych w krzyżówki
z szeroką wstążką wyleciałabyś
jak wiosną ważka, albo jakoś inaczej)
jak widzę nie brakuje Ci fantazji w pisani i to jest
cbardzo dobre ...
Udany ciekawy wiersz pozdrawiam
Fantazja zadziałała, kopytami czas zaiskrzyła,
struna zadrgała, gdyż niechcący miłość stworzyła.
Fajny wiersz. Pozdrawiam. Miłego dnia :)