*** (wiatr zabrał rzeczywistość)
Wiatr zabrał rzeczywistość
Do dziś powiewa wspomnieniami
Oddając przeszłość na pocieszenie...
Przebłysk starym stanem pachnie
I uwodzi figlarnie, tajemniczo.
W ten czas, pamiętasz może jeszcze
Dwie figurki zlane w jedność
Na skromnej złotej plaży
Jeziora tafla leciutko drgała
Wieczór stał się i niebo czerwone
Muzykę trzcina komponowała
I tylko ten wiatr...
Coś zabrał, lecz zachował
W innej rzeczywistości
Z dala od ludzkiedj ingerencji...
I nie skąpi codzień poczęstować tym
I nic oprócz wiatru, tylko ten wiatr...
Dziś jeśli nasili się... uśmiechnę się do
ciebie...
Jeśli opadnie nieświadomie... zapomnę...
Dla wszystkich byłych relacji i związków, które w losie miały zapisany taki tylko cel.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.