13

Nocami odżywam i naprawiam
To co w dzień zepsułeś...
Jęczą wytarte plamy na ścianach
Gdy pięść ma ląduje...

Obrzydzeniem pluję wściekle
Od lat w to samo miejsce
I tylko słodkie sny o zemście
Złe uspokajają serce...

Żyły pulsują agresywnie
Ledwo utrzymując krwi nurty
Znów snuję plan okrutny
W lochach moich myśli brudnych...

Ogień w moich oczach
Za życia w proch cię obróci
Królowa pragnie twej śmierci
Zginiesz, bo tak być musi...

Wracam myślami
Odświerzam ból i katusze
A gdy już się nauczę
Przeciw tobie to obrócę...

Nie przerywaj mi
Gdy modlę się milczeniem
Modlę się o twą zgubę
Ona będzie wyzwoleniem...

I zawsze gdy napotkasz czerń
Zapamiętaj, że będę i jestem
I jeśli nie ja to uczniowie
Moi wypełnią mą zemstę...

Krew rozlaną przełknę, strawię
I zapomnę... A spopielone ciało...
Będę bezcześcić codzień
Na marmur twój spluwając...

...Liczba zwrotek jest moją ulubioną... ...a pierwsze litery ukażą ci imię moje...

autor

.siostra.nożownik.

Dodano: 2006-11-28 17:02:58

Ten wiersz przeczytano 692 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie