28 Powstań

Upadłeś na ziemię, boisz się podnieść,
Czujesz lęk, ból i zdumienie.

Unieś, więc najpierw troszeczkę swą głowę,
Zobaczysz w oddali Boga, który zaprosi Cię z chęcią na rozmowę.

„Jesteś w końcu mój synu!
Czekałem na Ciebie, wiedziałem, że znajdziesz drogę,
A ja znajdę czas na rozmowę” – tak Ci powie.

Zgrzeszyłem mój Panie, wstydzę się tego i strasznie się boję
„Boisz się, że Ci nie wybaczę? Nie bój się –
Nie wybacza tylko człowiek” – odpowie.

autor

luko

Napisany: 2004-07-10 Dodano: 2004-07-11 10:51:05

Ten wiersz przeczytano 535 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie