419. Czas pożegnań

Ileż tu piękna i cieplutkiego nastroju. Pozdrawiam.

Jesień przynosi takie klimaty, ale nie poddawajmy się,
a sam wiersz poruszający. Pozdrówki:). M

Jesień .. piękna, ale też mająca w sobie melancholię i
ogromną przestrzeń do refleksji...podoba mi się :)

Jesień sprzyja melancholii, bardzo ładnie i smutno
zarazem, pozdrawiam ciepło.

Witaj Iguś
dziękuję za cieplutkie serdeczności
bardzo się przydadzą
:)

Witaj Beatko. Nostalgicznie, melancholijnie, tak,
jesień sprzyja takiemu nastrojowi.
Serdeczności cieplutkie ślę.

Sisy
bardzo mi miło
pozdrawiam
:)

Jastrzu
od razu mi lepiej;)
dziękuję za uszy jakby się uniosły nieco:)
pozdrawiam

Dawno Cię nie czytałem. Jesień - sprzyja nostalgii,
ale (po napisaniu paru ładnych przesiąkniętych
smutkiem przemijania wierszy) USZY DO GÓRY! Po jesieni
przyjdzie zima, a po niej wiosna i lato.

Piękna, jesienna melancholia.
Pozdrawiam serdecznie :)

Joanno
dziękuję za poczytanie
:)

Krzysztofie
ja też lubię jesień, ale tę złocistą nie szarą, bo
taka przytłacza i dopada nas starość
:)

Witaj Beti.
A ja lubię jesień, lato odchodzi nowe się ścięli.
A my na ganku w kolorach jesieni.
Miłego dnia.
;)

śliczny wiersz,
to już jesień, ale nie pozwólmy, by nas opanowała
melancholia,
pozdrawiam serdecznie:)

Krysiu
ślicznie dziękuję
serdeczności dla Ciebie