436. Kolce z obłoków łez
W zwierciadle duszy
Zatopiło wrażliwość
Kamienne serce
Lodowate łzy
Rozbijane pamięcią
Bolą wspomnienia
Grobowe ściany
Rozdrapują na strzępy
W zadumie żywych
W zwierciadle duszy
Zatopiło wrażliwość
Kamienne serce
Lodowate łzy
Rozbijane pamięcią
Bolą wspomnienia
Grobowe ściany
Rozdrapują na strzępy
W zadumie żywych
Komentarze (52)
;)))*
;)))*
Wojtku
dziękuję za zajrzenie
i pozostawienie refleksji,
serdecznie pozdrawiam Twoją wrażliwość
:)
Beatko ;)) słowa każdego haiku są jak dni święta
zamarłych bardzo refleksyjne wtulone w smutek. Wracają
wspomnienia i uczucia które są w sercach. Pozdrawiam
Beatko miłego wieczoru życzę.
Kazimierzu
bardzo dziękuję za podzielenie się wrażliwością
pozdrawiam.
Bardzo dobrze oddany smutny klimat, wersy zatrzymują,
pozdrawiam ciepło.
Moliczko
:)
Wando
bardzo mi miło
dziękuję.
Sari
:)
dziękuję Regiel(u)
serdeczności.
Piękne w swoim smutku przemyślenia zawarte w
trzywersowych miniaturach.
Ślę moc serdeczności Beano.
Piękne haiku, zatrzymujące…
Znakomite miniaturki na obecny czas zadumy. Do
powrotów. Pozdrawiam serdecznie :)
Witam,
na szczęście niedosłownie...
Pozdrawiam /+/.
tak Bronisławo
wspomnienie dusi,
serdeczności i wielkie podziękowanie za słowa.