***(6 w skali Beauforta)***

Szóstka to bardzo przyjemny wiatr dla żeglarza. Już
silny, ale jeszcze nie powyżej przeciętnych
umiejętności. Natomiast dziewczynę stojącą na plaży
może po prosu przewiać. Popatrz jeszcze chwilę na
"walkę żywiołów" i szybko wracaj do domu.

takie 6 w skali życia ...brawo...świetne słowa)))

myślę, że te rymy: szepczące, jęczące, wrócę, zarzucę
- mają potęgowac Twoją bezsilność wobec sztormu (
losu)

dobry wiersz, bardziej przypomina piosenke,
melodyjny... ma forme taka jakie lubie najbardziej,
klimat taki ponury, zasmuca..

Dużo w tym wierszu dystansu do siebie, pomimo
autobiograficznego charakteru. Nostalgia ma
"konstruktywny" charakter, co jest rzadkie u poetów. I
nawet rymy gramatyczne nie rażą, bowiem użyte są w
"usprawiedliwiających" kontekstach.

usta słone od morskiej bryzy smakują najpiękniej
........

Olu...marynistyka - to piękno i morze lubie ten temat
tam pozostawiłem miłe wspomnienia...
w tym wierszu samotność i marzenia oczekiwanie na ich
spełnienie w nadziei ze tak sie stanie.... i póki to
nie nastąpi bedziesz przychodzić tak długo nad ich
brzeg aż sie wypełnieni....jestem pod wrażeniem....
serce w nim i uczucia piekno...

Swietnie! Szósteczka, to już nie są żarty:) Pomyślnych
wiatrów!

Zmień natychmiast ten wypadek z "myślą" !

Jak wiatr porywa morskie fale, tak Twój wiersz porywa
czytającego. Wiersz oceniam jako
superancko-fajowo-fajowski. ;)