♥ ... Ciebie mi...

____*__*___*__*_____ __*______*____ __*___ __*_____________*___ ___*______ ____*____ _____*_______*______ ______ _*___*________ _________*__________

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

„Krótkie ‘esemesy’, a tak serce się cieszy…
Krótka rozmowa, a łezka tęsknoty się chowa…
Pamiętam to doskonale…
Codziennie „kocham Cię”, plus detale…
Nie rozumiałam Cię wtedy wcale!
Za idiotę Cię miałam…
Aż w końcu zrozumiałam,
Że i ja na Twym punkcie ogłupiałam…

I zakochałam się.

W tamten pochmurny, deszczowy dzień…
Me życie,
na chwile zamieniło się w sen…
Ten namiętny pocałunek, kiedy delikatnie wiał na polanie wiatr…
Tak staliśmy, wpatrzeni w siebie i w piękno tych polskich Tatr…
Byłeś tego wszystkiego wart…
A nawet więcej bym Tobie oddała…
Gdybym tylko mogła,
gdybym tylko miała…

Lecz teraz proszę Cię…
Nie pisz do mnie więcej!
Nie wysyłaj sygnałów!
Nie chcę już nigdy więcej…
Nie proś:"Słonko pocałuj!"…
Nigdy nie mów:„Skarbie nie zapomnę…”-tylko naucz się mówić prawdę,
wracaj częściej do wspomnień…
Czyż one nie są piękne?…

Ja już nie mogę, ja już mięknę…
Przez Ciebie, zaraz serce mi pęknie!
Nie wytrzymuję!
Dostaje szału…
Zabijasz mnie od środka, pomału...

Bez Ciebie, jeszcze gorzej się czuję…
Co to wszystko motywuje?...
Miłość? Uczucie bezgraniczne…
Ach! To wszystko jest za śliczne…

Dlatego tak często skazujesz mnie na męki?...
Mówisz, że kochasz mnie za me wdzięki…
Że jestem jedyna, niepowtarzalna i nasza miłość tak idealna…
Że łączy Nas ogromny żar…
I w oczach Naszych ten niesamowity czar.
Na wieczne udręki…Życie w niepewności…
Czemu to robisz swojej miłości?!...

Ale ja Cię kocham, dążę do doskonałości…
Ale Ty ranisz-znów żyję w nicości?…
Jednak, kiedy powstaję, podnosisz Ty znów mnie…
Mówisz:„Przepraszam nie chciałem zranić Cię…”.
Wybaczam…
bo nie umiem oprzeć się Tobie!
To jest już głupie…
czy ja wiem, co robię?!…
Ale na pewno nie wiesz…
Że mimo to mam uraz do Ciebie…

Och! Czasem sama już nie wiem, czy lepiej mi z Tobą czy lepiej bez Ciebie!…
Wiem tylko jedno,
że źle mi bez Ciebie…
Chyba za mocno, bezgranicznie pokochaliśmy się…

Przepraszam za to, co napisałam…
Proszę Cię zadzwoń, napisz dwa słowa…
Bo żal mi każdej chwili,
w której przede mną te szczęście się chowa…
(Szczęściem moim jesteś Ty,
po kres świata ma tak być!)
Żal mi każdej chwili…
Ciebie mi potrzeba!
Boś stał się mym darem, z samiutkiego nieba…

Ile razy jeszcze mam mówić jak me serce kocha Twe, hardo?

Tylko dla Ciebie, jest ono przeznaczone…
Kocham Cię na zawsze, na zawsze Tobie płonę…”

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

Kim ja bym była, bez Ciebie?... KOCHAM CIĘ!!!!!!!!!!!! =******* (Ty wiesz kto ;) ) // pozdro all =)

autor

KfiAtUsZeK

Napisany: 2005-03-22 Dodano: 2005-03-22 17:49:56

Ten wiersz przeczytano 572 razy

Oddanych głosów: 59

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie