adn. Syzyfowe prace

"na końcu rozumowań siedział okrutny wyrok nigdy"

Serce z bolesną siłą
Kołacze, do żeber się tuli,
Na źrenicach symbol cierpień,
Łzy przenikają przez jedwab koszuli.

Niespokojny sen,
Chce wyrwaać wraz z korzeniem
Całą radość
Nie spotka się już ze szczęścia imieniem

Burza rozpaczy w duszy dudni,
To brzmienie do starości zapamięta
Skazana na śmierć miłość,
W której pęka.

"Gdybyś kiedy we śnie poczuła, że oczy moje już nie patrzą na Ciebie z miłością, wiedz, żem zyć przestał"

autor

tajemnicza_

Napisany: 2006-04-12 Dodano: 2006-04-12 14:01:10

Ten wiersz przeczytano 504 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie