Adwentowy wieniec
Adwentowy wieniec a w nim świece cztery
stają się symbolem wymownej radości
kiedy Dziecię Boże do serca zapuka
przyjąć nam Go trzeba w pełnej gotowości
Zapalona świeca w niedzielny poranek
pierwszym jej promieniem serce nam
ogrzeje
a kolejne znacząc niedziele Adwentu
przyniosą dla świata ukryte nadzieje
Odmienią czekanie adwentowej ciszy
niepojęta radość świat ogarnie cały
gdy Noc Wigilijna zapłonie ich światłem
i pobłogosławi nam Zbawiciel mały
autor
renia
Dodano: 2010-12-11 00:00:12
Ten wiersz przeczytano 2781 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Wszystkiego najlepszego w Nowym Roku 2014
...niech nam wszystkim błogosławi ...Bóg zbawiciel
mały...
Klimat Świąteczny, ciepły i radosny..uwielbiam ten
czas.
"Zapalona świeca w niedzielny poranek
pierwszym jej promieniem serce nam ogrzeje" podzielisz
się światełkiem, ogrzejesz miejsce po sercu? podobało
się...mi:))
już samo oczekiwanie staje się radosnym po
przeczytaniu wiersza
Chrześcijanie od tylu setek lat czczą pamięć swojego
nauczyciela.
Ślicznie to napisałas , dla takich jak ja , którzy
kultywuja tylko rytuał swiąt.
Tradycja , ale mało uduchowiona.
Dziekuję Ci , to nie tak , ze nie wierze , bo wiara to
co innego , a oddanie się jej ?
Pozdrawiam
czuć, ze święta idą i nadzieja płonie.