Afrodytki

Widziałem kiedyś oczy piękności
A jej ciało
Smakiem niezapominajki pachniało
Lub samoistnej bielistości
Odzienia kolorów nie przypominam sobie
Ale zapamiętałem jedno
Pustka stanowiła duszy jej sedno
Tyle mogę o tego świata afrodytach ujawnić tobie
Są zewnętrznymi cukierkami,
a od środka demonami
Mówią ci chłopku, że kochają
I chcą być całe twoje
A ciało w około rozdają
A na prawdę nienawidzą współżycia we dwoje
Pięciokąty, trójkąciki
Toż to właśnie urodziwek fiki miki
W łożu wspólnego dzielenia

autor

Nikt

Napisany: 2006-02-17 Dodano: 2006-02-17 16:22:30

Ten wiersz przeczytano 426 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie