Agonia
wśród szlaku
pustych spojrzeń
pod ścianą płaczu
konsternacji
żebrząc o łaskę
stygną ostatnie
konwulsje
dowcipu
wśród szlaku
pustych spojrzeń
pod ścianą płaczu
konsternacji
żebrząc o łaskę
stygną ostatnie
konwulsje
dowcipu
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.