akt amoralia

plusk zatopionego w szklance uśmiechu
zdał sobie sprawę że był tylko grymasem
towarzyskim. poturlał się zawstydzony
po brzegach przygodnie napotkanych ust
zastygł wspólnie z szelestem wszechmogących
banknotów, ozdóbek z kamieni nie wiadomo
dlaczego zwanych szlachetnymi.

jeszcze łyk wódki z lodem aby zamrozić ostatnie strużki wstydu i rozbudzić elastyczność smukłych kończyn. przypomnieć sobie uwodzicielski słowotok przeplatany wyuczonym pocieraniem ud z efektem
lekko zsuniętej pończochy. oczekuje na reakcję grafitowych garniturów śliniących się na jej widok dobrze sytuowanych pierdzieli skłonnych do niebotycznej lekkości portfela aby chwilę pokręcić się w oparach estrogenu. błądząc w złudzeniach endorfiny wzmocnionej koksem i wódą. [z kimkolwiek i gdziekolwiek]
uwiązując się na smycz pokerowych długów
i nieco droższych kurew. tonizując podły nastrój nieskrępowaną awanturą z domowymi niewolnikami na okoliczność końca tygodniowych piruetów

autor

Bielan

Napisany: 2007-05-17 Dodano: 2007-05-21 10:15:50

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Zimny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie