Alfabetem mego życia byłeś.

Alfabetem mego życia byłeś.

Akceptowałeś mnie taką jaką byłam.
Broniłeś od napastliwych spojrzeń innych.
Czuwałeś by nikt nie skrzywdził mnie.
Dodawałeś mi otuchy w chwilach trudnych
Energię dawałeś do życia.
Fale smutku w radość zamieniałeś.
Gromadziłeś wokół mnie wszystkie swoje myśli.
Hartowałeś mnie jak stal.
Ignorowałeś innych by być ze mną.
Jechałeś do mnie setki kilometrów.
Kochałeś mnie miłością ślepą.
Leczyłeś moją duszę z ran.
Łaknąłeś szczęścia ze mną.
Marzyłeś by być razem
Nauczyłeś czekania.
Otuchy dodawałeś gdy wątpiłam.
Pocieszałeś w smutkach jak umiałeś.
Radością karmiłeś.
Szczęśliwszy stawałeś się ze mną.
Tęskniłeś po rozstaniach.
Uwag mi nie szczędziłeś.
Widziałeś każdy mój krok.
Zazdrosny zbyt mocno byłeś.
Żądałeś zbyt wiele.

autor

przegrana

Dodano: 2006-08-03 06:56:06

Ten wiersz przeczytano 521 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie