Alfie Evans
Uporczywa terapia suchym chlebem,
błyszczy się dusza na smalcu,
kawał niestrawiony,
mało zabawny
i naukowo nie potwierdzony.
Antonim sędziego po wyroku
wycierają skazujący palec
głęboko między pośladkami,
podniecenia szuka w ukrytej kamerze.
Kto żyję ten tyje,
zakaz dokarmiania,
śmierć pęcznieje na głodzie.
Perłowe korale babci rozsypały się w
popielniku,
jeszcze ciepłe po eutanazji,
wspomnienia wnuków.
Muszelka z ukrytym we wnętrzu Słowem przez,
które wszystko się stało,
rozdeptana skorupka,
niby tysiące takich na słonecznych plażach,
leżakach oceanu.
Chłopczyk z wizji Św. Augustyna
nie czuje się bezpiecznie,
zniknęło naczynie, którym przelewał
morza
do piaskowego dołka.
Komentarze (16)
nietuzinkowe skojarzenia
ale - do piaskowego dołka...
kto żyj(ę)e...