AMNEZJA
Pogubiłam myśli moje
Z pod poduszki zniknął sen
Nie pamiętam już miłości
Która skradła serce me
Nie poznaję tego świata
Co tak bardzo zmienia się
Ani ludzi którzy pędzą
Nie wiadomo po co? gdzie?
Pragnę wrócić do tych czasów
Gdy kochana czułam się
Pod opiekę mojej mamy
Schować się gdy jest mi źle
Odkryć w sobie lepsze myśli
Nadać życiu nowy sens
Albo odejść gdzieś daleko
zapaść w bardzo długi sen
autor
martwadusza
Dodano: 2012-03-05 18:12:32
Ten wiersz przeczytano 1045 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Smutny wiersz, lecz żyjemy nadal i cieszmy się z
każdej godziny życia. Pozdrawiam
coraz więcej ludzi ma amnezję,tak się bronią przed
prozą życia...
Bardzo dobry wiersz- rytmiczy i głęboka treść,
przepełniona smutkiem!
(:(:
Rytmiczny, owszem. Treść jednak nie najwyższych
lotów. Co do ostatniej zwrotki - przydałoby się
bardziej pozytywnie w dwóch ostatnich wersach.
Przecież przed nami przedwiośnie.