aniela.
w niebieskiej koszuli utkanej
wspomnieniem ostatniej śmierci
nie chciała zupełnie pamiętać
co o niej wiedzieli ci święci
od zbyt brudnych ulic potoków
i z nazbyt szemranych barów
wychodziła bez swej przeszłości
lecz z garścią srebrzonych talarów
miłości nie chciała sprzedawać
a ubrań znoszonych kupować
przy grobie nie było nikogo
choć tak wielu miała całować.
autor
and
Dodano: 2009-03-29 04:04:46
Ten wiersz przeczytano 1935 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Wiersz o smutnej historii, która spotyka niestety
niewinne osoby. Nie chciała... Samotność w końcu
ukazała się przy grobie... Wzruszający i współczujący
wiersz...
Takie jest życie Anieli i jej podobnym, z wiersza bije
melancholią, gratuluję.
podoba mi sie wiersz "miłości nie chciała sprzedawać /
a ubrań znoszonych kupować" - ten fragment nawet
bardzo - pozdro :)
Zgadzam się z Bazyliszkiem.Nie podejmę żadnych starań
żeby to "coś" zdefiniować.++