Aniele

Aniele mój,
ty byłeś
przy mnie,
gdy życie
budziło
jedynie odrazę.
Cierpliwie
ocierałeś łzy,
bo on
potraktował mnie
jak zabawkę...
Aniele mój,
ty byłeś
przy mnie,
kiedy
zwątpiłam
w siłę przyjaźni,
bo wszyscy
nagle
się odwrócili,
bo on ich
sobie zaskarbił...

Aniele mój,
ty jeden
słuchałeś,
ty jeden
nie puściłeś
mojej ręki
gdy zdesperowana,
pozbawiona sił,
próbowałam sięgnąć
po tabletki...
Aniele mój,
on nie był wart...
Dziś wiem,
że to była
pomyłka...
Dla niego jedynie
liczyło się ciało.
Na cóż mi
taki mężczyzna...?

Aniele mój,
ty cierpiałeś
ze mną...
Ty nigdy
nie miałeś
pretensji,
gdy mimo bólu,
jaki mi sprawił,
zdarzało się
za nim tęsknić...

Aniele mój,
nie miałeś
blond włosów,
nie miałeś
śnieżnobiałych
skrzydeł,
mimo to
wlałeś we mnie
nadzieję,
że mogę wygrać
to życie...

Aniele mój
wzbijam się
ku górze,
aniele mój
zaczynam znów
wierzyć...
Przysięgam ci,
będę świadectwem,
dla tych,
którzy się zgubili,
tak jak ja kiedyś...

autor

blondyneczka

Dodano: 2007-12-01 12:37:31

Ten wiersz przeczytano 846 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie