Anielski pogrzeb/oczyszczenie/

powstań, Aniele!
pierwsza trąba grzmi
i następnych sześć
pierwszy spada liść
potem setki drzew
nie krzycz, nie płacz
bo Twe łzy zabijać mogą
powoli i boleśnie...

wichry
szaleją
sztormy
niszczą
niebo
spada...

chwalmy Pana, co oczyści
leśne runo z robactwa
i krwią wypłucze
ropę z zatrutych oceanów

chwalmy Pana, co zburzy relikty
niedoskonałości
na cześć i ku czci
swego Królestwa

który zniszczy co złe w człowieku
pogrąży i odtworzy orszaki anielskie

chwalebny, światowy pogrzeb
we wspólnej mogile
zwanej Matką Ziemią.

Napisany pod wpływem krótkiej, nieokreślonej emocji, która zaczęła się szybko, a skończyła wraz z hukiem ostatniej kropki.

autor

Tapy

Dodano: 2006-12-03 14:39:34

Ten wiersz przeczytano 530 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie