Anioł Przyjazni
Mialem sen dziwny on byl
Snil mi sie pokoj a w nim ja
Krzeslo po srodku i pustka wkolo
Czarne sciany i puste ramy po obrazach
Tylko jedna nie byla pusta
Byl w niej obraz placzacego aniola
Łza splywala mu po policzku
A skrzydla mial opadle bez zycia
Jakby przyjaciel go opuscil-zranil
I ten tytul nad obrazem "Niewazne"
Stojac tak przygladajac sie mu
Dostrzegamy jaka pustke mamy wkolo
Traca przyjaciela w sercu i w duszy
Powstaja nasze puste pokoje
autor
jano73
Dodano: 2008-01-12 19:57:47
Ten wiersz przeczytano 851 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
piękny wiersz, daje dużo do myślenia, tak trzymaj,+
Przyjaźń to niewidzialna nić łącząca ludzi. Tracąc
przyjaciela tracimy kawałek swego życia, kawałek
duszy...