Anioły czuwają chwilkę
dziecięcy uśmiech na sali
radość z puszystej podusi
beztroskie spojrzenia w dorosłych
rozsądek wypływa z słów prostych
rysunki piękne w przekazie
głębokie w swej treści obrazie
podpisy mądrością co widzą
„żyłam tak krótko lecz
żyłam”
o Aniołach wciąż mówią wesoło
rysuję je niebem i życiem
napisane pod jednym rysunkiem
„Anioły czuwają chwilkę”
choć wyrok anioła już zapad
wzrokiem szukają miłości
uśmiechem na ustach
rozdają wciąż nadzieję i życie
Komentarze (4)
Autor napisał,"radość z puszystej podusi...rysunki
piękne w przekazie".Dzieci sa jak małe aniołki.Piękne,
kochane, cieplutkie i pachnące.Tak bardzo przykro,
kiedy za wcześnie trzeba się z nimi żegnać.W swojej
chorobie są bardzo mądre i wciąż rozdają
nadzieję.Wiersz sercem napisany.Nieregularny.
poruszający z lezką w oku, cierpienie dzieci jest
czymś szczególnie smtnym
Ładny wiersz. Pozdrawiam
Poruszający wiersz o dziecięcym cierpieniu i nadziei,
ale i dojrzałości .