Apel
Zapomnijcie o świecie
O istnieniu, o życiu
O byciu, o słowach
O miłości i wierze
Zacznijcie się łudzić
Że nie ma niczego
Że nic nie zostało
Z powietrza i ludzi
Zapomnijcie o początkach
O końcach, o środkach
Wszystko zniknęło
Nie ma nic, nie ma
Przestańcie powtarzać
Że pamiętacie
Że wspominacie
Że wszystko minęło
Bo nie wspominacie
Mówicie "a gdyby"
"a jakby" mówicie
"a może", nie pamiętacie
Przestańcie obwiniać
Czas, miejsca, zdarzenia
To tylko złudzenia
Nic nie istnieje
Zapomnijcie o was
O nich i o mnie
Nic nie zostanie
Nie będzie wspomnień
I zniknie kłamstwo
I prawda też
Powstanie pustka
A w niej .................
Komentarze (3)
Gdybym Ci uwierzyła i w pustkę się zapatrzyła życ bym
przestała...to oczym mam zapomnieć to istota
człowieczeństwa...moze nie do końca, może nie cała
ale...pozwól, ze nadal będę wierzła w miłość, dobroc
człowieka drugiego...wiersz dobry, zmusza do
zastanowienia+
wiersz pisany prawdą,nie ma w nim falszu,podoba mi się
:-)
Bardzo bolesny wiersz jest miłość dobro ludzie
złudzenie to wtedy gdy coś nam się nie udało a dobrze
będzie Wiersz mnie wzruszył i zadrżała dusza Dobry!