Już mi cichy budujesz grobowiec
Wiem;
Już mi cichy budujesz grobowiec,
miesiąc zakrwawia purpury znakiem.
Twoje widmo - już nie moje,
lazur oczu stapia się z potokiem.
Na powrót pojawia się Słońce,
w szmaragdach i perłach
szydzi.
Wiem ;
Już mi cicho budujesz grobowiec,
z weluru miękkiego jak sen.
I Twoja mara, trąca mną
w deski cztery
I serce tęskne wypełnia
się krwią po brzegi.
autor
Hekate
Dodano: 2016-12-13 09:33:51
Ten wiersz przeczytano 550 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Wymowny wiersz