apokaliptyczna miłość
miłości!
jesteś arktyczną górą, przenoszącą wodę
apokaliptycznym przeznaczeniem
naznaczona
uratujesz, badź zrujnujesz żywota
(nie)świętym
apokryf po tobie zostanie, zapisany
tabliczką znaków, anagramów
nierozwiązalnych
będziesz trudnym zadaniem dla przyszłości
matemtyków
rozszufrują cię? bądźmy szczerzy
ciebie nikt nie rozwiąże.
jesteś kryptologiem, matematykiem i
wszystkim w jedności
łamałaś głowy od zawsze
nawet Einstainowi
zmorzyłaś sen z powiek
rozwiązać sie ciebie nie da, obliczyć
tymbardziej
jesteś hybrydą o tysiącach głów,
niezmierzonych w oceanie uczuć
'już dzwony biją.
apokaliptyczna miłość budzi się z grobowca
czarnych myśli'
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.