Apostrof Miłości
Nadana nam przez Boga
Nie jest to grzech nie jest to trwoga
Lecz czasami są to łzy
Czasami musisz pokonać najgęstsze mgły
Czasami jest to konanie
Lecz stworzone przez Boga tak piękne
nazwane zostało kochanie
Uczucie do niej tak bogate
Że najbiedniejszy sprzedał by ostatnią
szatę
Piękniejsza od słońca promieni
Piękniejsza od kwiatów od każdej zieleni
Gdy oczy nasze się splotą w jedno
spojrzenie
Wtedy czuje to jedno pragnienie
Pragnienie miłości
Wewnętrznej sytości
Boże!
Czemuś dał mi zmysły bym ją czuł i
oglądał
Czemu mi to dałeś! Bym ciągle z zachwytem
spoglądał.
Może nie każdemu ona jest pisana
Ale w duszy i w umyśle jak ziemia
obiecana.
Komentarze (1)
Ta ziemia obiecana, nie każdemu jest dana, ale wiersz
Twój świetnie napisany, każdemu jest dany do
przeczytania...ok.