Arcykapłan świata
I zostało porwane jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. Ap12,5
Może już wtedy – zgaduję mgliście,
U swego tronu Przedwieczne Słowo
Było wpatrzone w Niewiasty owoc,
By w nim zobaczyć swoje oblicze,
Które się ciałem stało w Betlejem.
Może już wtedy - człowiek nadzieję,
Wiarę i miłość miał w duszę wlaną
Przez Boską Trójcę - trój-osobiście,
Na całą wieczność największe wiano.
Może po trudach - których nie zliczę,
Gdy wątły płomyk życia tu zgaśnie,
Z Bożą pomocą dotrę Tam właśnie,
Aby otrzymać kamyk i mannę,
Aby otrzymać Tam cokolwiek.
Może to teraz - w zorzy porannej,
Idzie ku tobie Jezus, Bóg-Człowiek.
Wyjdź Mu naprzeciw z ufnością serca,
Jak prawy dziedzic i spadkobierca.
*
U kresu czasów – tam gdzie Boża dal
Staje przed Ojcem Człowieczy Syn,
Za nasze grzechy święty trzyma Graal,
W nim Ciało i Krew, i każdy Jego czyn;
Ofiara Święta zostaje przyjęta.
Jesteś Wolny!
Weno
Komentarze (15)
Mimo, że wolę inne tematy w wierszach, to ten mi się
podoba.
Pozdrawiam serdecznie:)
dopisuję się do demony i oksani ..
Pięknie...pozdrawiam :)
Piękny wiersz i zawarte w nim rozmyślania. Pozdrawiam.
warto przystanąć, pomyśleć. pozdrawiam.
Z pokorą i wiarą napisany wiersz. Warto zagłębić się w
jego treść i zastanowić się nad sobą. Bardzo
wartościowy wiersz. Serdeczności.
interesujący wiersz, muszę przyznać, że mnie zatrzymał
ładnie, dynamicznie i wyraziście...pobrzmiewa nuta
mistycyzmu:) pozdrawiam
treść zatrzymuje, dobra
W Twoim wierszu wyczuwa się wolność i wolną wolę
jakimi Pan obdarował człowieka! Przekaz natchniony i
dający nadzieję. Pozdrawiam Weno na spełniony dzień:-)
Wiara bezsprzecznie i wiedza... Katechizmowa.
Braterstwo z Jezusem najcudowniejsze z uczuc:
Zawsze wzajemne - czesto nierozumiane - nigdy boskie.
Lubię takie rozmyślania, rozważania, zawierzenia. Daję
człowiekowi oparcie, na którym można coś zbudować.
Jest w Tobie dużo wiary :)
No no pokłon dla wiary i tego wiersza , żeby tak pisać
trzeba być przepełnionym wiara . Pozdrawiam
przepełniony Jesteś wiarą