Astrum

Krocząc wśród cieni, jestem spokojny,
w sercu pragnienia czyste ukryłem
byłem przy źródle rzeczy powstania
tam krew z rąk swoich zmyłem.

Idąc ciemnością, zła się nie lękam,
w ręku pochodnię dzierżę od wieków,
droga przede mną na której brak śladów,
ty nie wchodź na nią człowieku.

Sunąc błękitem, jestem szczęśliwy,
w oczach pioruny milkną, jest Cisza*
nocą gwiazdy jaśnieją jak nigdy
o których nikt wcześniej nie słyszał.

*

Dla czujących i myślących.

autor

Jasza13

Napisany: 2017-05-14 Dodano: 2017-05-14 23:07:31

Ten wiersz przeczytano 2760 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Obrazkowy Klimat Refleksyjny Tematyka Sztuka Okazje Urodziny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie