Autostrada nr 5

to drzemie w nas od stuleci ukryte głęboko pod maską tysiąca pytań niedokończonych myśli porzuconych ideii zranionych uczuć w oczach wpatrzonych gdzieś w dal na dłoniach tysiącem linii wyrzeźbionych wrośnięte w nasze jestestwo boskie tchnienie życia odwieczna wizja niedościgniona

Pod znakiem drogowym skulona
Siedzi cicho
Na swoją chwilę czeka
Minuta za minutą płyną
Jak chmury sunące po wstędze nieba granatowej

Skąd przyszła o czym myśli
Czemu przed ludźmi chowa głowę
Śpiące niemowle tuli do piersi
Ten dzień znów tylko chłód przyniesie

autor

Didri

Napisany: 2007-04-04 Dodano: 2007-04-04 23:17:52

Ten wiersz przeczytano 491 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie