Axis
Powracasz wspomnieniem jak spokojna fala
obejmując ciepłem bólem i nadzieją
szukam ciągle śladów Twojego istnienia
brakuje poezji mądrości życiowej
gdy na horyzoncie mrok pochłania światło
wypatruję gwiazdy o imieniu Axis
może kiedyś spotkam na podniebnym szlaku
prawdę upragnioną - tak potrzebną
wszystkim.
Widzisz axis, poeci mają czułe serca. Wszyscy Cię przytulamy.Cieszę się,że przyśniłaś mi się wierszem. Pozdrawiamy serdecznie. Będzie dobrze. GG 9835752 - będzie mi miło.
Komentarze (18)
Też nie wiem co napisać...
nie wiem, czy o tym samym myślę...axis zbyt długo
milczy...
We wspomnieniach znajdujemy wszystkie uczucia i
emocje, ale od nas zależy które wspomnienia budzimy...
lubię patrzyć w rozgwieżdżone niebo, nie koniecznie
szukając prawdy... ładny wiersz.