BAL

Wciąż się zaczyna wykwintny bal
przeciągłym krzykiem wodzirej
do walca porywa i w duszy gra
na łzy, na szczęście czyjeś.

Już pierwsza para do tańca rusza
Radość i Smutek objęci wpół
ona stopami ziemi nie tyka
on ciągnie niezmiennie w dół.

Wirują w tańcu zapamiętale
głośniej rozbrzmiewa kolejny dźwięk
i pośród innych równie wspaniałych
na parkiet wkracza Siła i Lęk.

A na tym balu nigdy zbyt długim
jest pani królowa i jest też król
spleceni na życie aż po sam kres
tańczą, wirują Rozkosz i Ból.

autor

Ika

Dodano: 2010-05-10 09:08:53

Ten wiersz przeczytano 930 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie