BAL MIŁOŚCI STRACONYCH

bal na drewnianych nogach
nieme maski ukryte po rogach
tańczą miłości zranione
skrzypce grają spragnione

smyków serca kołaczą
twarze w maskach już płaczą
nieme głosy wołają
słów straconych szukają

bal miłości rozdartych
paktów z diabłem zawartych
wirują w tańcu zazdrości
ruiny pięknych miłości

orkiestry głuche dźwięki
morza łez wydają jęki
ich świat był tak piękny
serca masek dziś pękły

sala pusta po balu
skrzypce jęczą od żalu
maski w rogach zostały
róże wspomnień skonały...

autor

Sfinx

Dodano: 2007-01-01 18:03:56

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 46

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie