barowy czas...

W zmokniętym świecie, pusty żal,
deszczem smagany w bury czas.
Rynny zbierają słotne łzy.
Chłodem zbudzony wczesny brzask.

Miarową nutą kapie świt,
do taktu wtór mu daje dzwon,
ogłasza że już pora wstać,
niosąc na ustach echa ton.

Stoję wpatrzona w szarość łez,
tych które sączy szklana gładź,
szkoda, że noc skończyła się,
w taką pogodę tylko spać.

autor

niezgodna

Napisany: 2019-10-05 Dodano: 2019-10-05 11:47:42

Ten wiersz przeczytano 1260 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie