Barwy miłości

Jestem jak motyl ulotny w blasku dnia.
Na skrzydłach niosę miłość niespełnioną.
Atłasem srebrzystym nieba rozświetloną.
Me skrzydła myślą skulone i stęsknione.
Subtelnej miłości i dotyku spragnione.

Pogłaszcz je lekko, delikatnie muśnij i ucałuj.
Nocą rozwiną się, księżycowych barw nabiorą.
Rozłożą się i w locie przeszyją szafiru nieba
kryształ przejrzysty, zamigoczą gwieździstym pyłem.
Do życia wrócą, uniosą się w przestworza świetliste.

Rozkochane, ukojone, ciszą nieba rozgwieżdżone.
Poniosą na nich smak ciepła do serca Twojego.
Miłości tkliwej i niewinnej spragnionego.
Czułego, namiętnego, jak mgiełka z łez delikatnych.
Z kropel miłości utkanego, jak srebrzysta sieć pajęcza.


Jestem kobietą, lecz drżę jak motyla cała.
Czuję jak usycham, ginę, barwy swoje tracę.
Chcę się przytulić do Ciebie skrzydłami srebrzystymi.
W Twojej miłości zatracę się ciałem swoim.
Ukoję się nektarem Twojej namiętności.

Zatopię się delikatnie w ust Twoich smaku.
Napełnię swoje oczy blaskiem prawdziwej miłości .
Rozkoszą zmysłów spragnioną duszę nasycę.
Zacznę oddychać, jak kobieta kochana.
Motyla skrzydłami naszą miłość otoczę.


Jestem kobietą, lecz jak motyl błyszczę barwami.
Namalowała je miłość tęczowymi farbami.
Kolor pragnienia, namiętności, tęsknoty
Czułości, nadziei, marzeń, oddania..
To barwy mojego i Twojego kochania.



Rozkładam skrzydła......
Oddycham......
Kocham.....

autor

Margit34

Dodano: 2009-01-12 21:34:29

Ten wiersz przeczytano 1636 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie