Będzie inaczej
wiatr stąpa jak po blacie wody
w pszenicznych łanach pachnie chlebem
nasz dom z dala od drogi
na obrzeżach zakwitły maki
czerwienią się po krew
mając swój smak warg
tkasz miłosne pragnienia
znów zobaczymy błękit
i obłęd obłoków będzie inaczej
namalujemy pierwsze obrazy
rozpalimy ogień będziemy się uczyć
śnić nasze szczęście
autor
promienSlonca
Dodano: 2012-06-18 19:38:23
Ten wiersz przeczytano 1958 razy
Oddanych głosów: 58
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
...i będzie inaczej, piękniej...+++
Pozdrawiam.
będziemy snić naszą miłość i szczęście:)
pozdrawiam :)
Jak widać poziom pisania nie zależy od ilości i
kolorów stalówek, wiersz mnie poniósł i zachwycił.
Zabrakło mi jedynie w puencie odrobiny pazurka, żeby
wiersz zamknąć. Mimo wszystko cudny!!!
"Nasz dom z dala od drogi"Promyczku kochany malujesz
miłość,której do szczęścia potrzebny jest tylko
wspólny sen:)Piękny!+++
Witaj,
"będziemy uczyć się śnić nasze szczęście" - pięknie
namalowałaś obraz marzeń.
Serdecznie pozdrawiam.
"bedziemy sie uczyc
snic nasze szczescie"
tak, oby teraz było inaczej :-)
Bardzo dziekuje za odwiedziny, za czytanie i
komentarze do mojego tekstu.
Pozdrawiam bardzo serdecznie i cieplo:)
Anna
te wersy obłędne, czerwieniące się po krew podobają mi
się...
Spokój bije od tego wiersza, ogarnia mnie ten wiatr co
pachnie chlebem, gdzieś maki się czerwienią i te
pragnienia...miłosne, przy rozpalonym ogniu, spokój i
plan na szczęście.
Pozdrawiam:))
Piękny miłosny wiersz :)Pozdrawiam ciepło:)
Piękne marzenia o szczęściu, niech się spełnią.
Cieplutko pozdrawiam
Bardzo fajnie! Pozdrawiam!
wiatr i pragnienia zatrzymane w błekicie,pieknie
malujesz słowami
"rozpalimy ogien"- powinno byc, ale kiedy naniesiona
bedzie poprawka?
Pozdrawiam Wszystkich czytelnikow.
uslyszymy sie pozniej:)
Anna