bez Ciebie...

bez Ciebie jestem jak sucha stydnia
jak noc bez ciepła swych gwiazd
jak dusza w ciałą okowach złudna
jak w księżycowym ogrodzie chwast...

bez Ciebie nie mam swego miejsca
wszystko dla mnie traci sens
wszystko na kształt okropieństwa
wszystko w pamięci pusty wers...

bez Ciebie umieram powoli
bez Ciebie czarną szatę przywdziałem
bez Ciebie tak bardzo boli
bez Ciebie czarę goryczy przelałem...

Lecz oto promyk nadziei, w tej chwili
chwytam z całej siły, dar niebios tan
Serce aniołom dziękując wszystkim kwili
To był tylko sen...

autor

Vertigo

Dodano: 2004-12-13 21:58:10

Ten wiersz przeczytano 563 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie