Bez Ciebie
Bez Ciebie świat mój w pustce tonie,
aby w pył szary się przyoblec
i żal wytrysnął smutkiem ciszy
i dźwięczą słowa,których nikt nie
słyszy.
Nie ma już szczęścia i radości,
życie pogrąża się w nicości
i każda myśl jest urojeniem
a sen koszmarnym jest cierpieniem.
Bez Ciebie gorycz samotności
zniewala i zatruwa duszę
i rozpacz niepokojem wzbiera
i serce w męce swej zamiera.
Zgasła namiętność porzucona,
pragnienie odpłynęło nagle
i coraz trudniej iść przez życie,
kiedy tęsknota rani skrycie.
Bez Ciebie gasną moje oczy,
i kwiaty swoją barwę tracą
i trwam tak w bólu zatracenia,
bez ukojenia i wytchnienia.
Słońce nie cieszy jasnym blaskiem
i każdy dzień jest tak ponury
i nie ma gwiazd już na mym niebie,
bez Ciebie ... bez Ciebie… bez Ciebie.
Wiersz ze zbioru "Wszystkie barwy życia
"
Allan Keens
Komentarze (10)
Smutny...Przejmujący... Piękny...
:)
Smutny ale smutkiem piękny Pozdrawiam serdecznie
bez ciebie...ach...pozdrawiam serdecznie
Shizumo dziękuję Ci za wszystkie słowa tak ciepłe i
jakże potrzebne.
Niech los spełni wreszcie Twoje marzenia.Serdeczności.
Ech, Allan, jakbyś czytał moje myśli.
bardzo ladne pozdrawiam
Smutno jest bez ciebie... Wiersz melancholijny, dobrze
się czyta.
Otchłań rozpaczy- zgrabnie ujęta
Jak zawsze dziękuję.Serdeczności.
Ekspresyjnie, tyle tutaj uczuc, milosci, zalu, smutku,
tesknoty... ech jak zawsze piekny kawalek poezji.
Serdecznosci.