Bez granic
Maj oczarował swoim pięknem,
ukwiecił wzgórza i doliny.
Z zapachem bzu we włosach biegnę,
by się zachwycić i nadziwić
cudem natury. Strumień szemrze,
fiołki zapachem kuszą słodkim,
dywan stokrotek ścieli pięknie
leśne polany. Wśród powodzi
barw, wyszukanych wzorów, kształtów,
znowu się budzi świeżość serca,
chce się wykrzyczeć temu światu,
że miłość żadnych granic nie zna.
autor
magda*
Dodano: 2014-05-04 17:11:23
Ten wiersz przeczytano 1484 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Czarująco rozmarzony. Pozdrawiam bardzo serdecznie
:-) aż westchnęłam, tak ładnie :-)
o tak miłość wiosny
jest bez granic
jak niebo w diamencie
zawsze budzi dnia radość
nocą świeżość dając
co porywa majem
w zapachu bzu
Jedynie człowiek
granice stawia
by mury widzieć
a nie natury łono w:):)
Pięknie! Serdecznie pozdrawiam:)
Pięknie, wiosna w parze z miłością:)
Ślicznie, Magdo :)
Pozdrawiam :)
Zgadzam się z Tobą Magdo. Miłość nie ma żadnych
granic. Pozdrawiam serdecznie
Pięknie!
"Miłość żadnych granic nie zna"
Pozdrawiam
Zaraża optymizmem Twój wiersz Magdo, piękne
przenośnie..
Pozdrawiam serdecznie:)
Ładnie i z przerzutniami- super
Warsztat +6
:)
Piękny.Pozdrawiam.
Nasza Madzia pisze piękne wiersze o miłości ach
pozdrawiam cieplutko Magdo
To prawda:)
Pozdrawiam majowo, magda*:)
Kto kocha siebie na równi z życiem,
z źródła miłości czerpie obficie!
Pozdrawiam!
Z pierwszym się zgadzam, ale wracam z majówki i
doświadczyłam wszystkiego, co jest w wierszu. Buziaki
Krzemanko.