Bez instrukcji
Otwierasz mnie, jak grubą księgę -
tyle w niej treści, trudno pojąć,
ale i puste miejsca świecą -
niezapisane, bardzo bolą.
Otwierasz mnie, sam o tym nie wiesz,
nikt tego dotąd nie uczynił.
Myślisz, że warto tam zaglądać?
Tak mało mówisz, stąd pesymizm.
Otwierasz mnie, tak blisko jesteś,
instrukcja wcale niepotrzebna.
Wystarczy uśmiech twój, spojrzenie,
bez słów mnie czytasz, raju sięgasz.
Otwierasz mnie, przekładasz strony,
unikatowe w niej obrazy -
szczerość na koniu białym siedzi,
o prawdzie śpiewa, nadal marzy.
Otwierasz mnie, jak grubą księgę,
twój dotyk czuję, dreszcze wiary.
Gdybyś mógł przy mnie być na zawsze
strony by same się pisały.
Komentarze (40)
Przed ukochaną osobą otwieramy się jak książka - co
nas może bardzo zranić, albo wnieść w
nieboskłon.Oczywiscie będzie to drugie:-)
Pięknie mówisz o byciu razem, moje poparcie i tym
razem.+
Świetny wiersz i piękne zakończenie. Urzekło mnie!
Pomysł znakomity. :)
JAKIE CIEPLE SLOWA - SZCZESCIARZ DO KOGO NAPISANE
PLUS+
Bez instrukcji, a tak łdnie wiersz płynie, gratuluję
pomysłu i wykonania.
Ileż można wyczytać o miłości...w tej grubej
księdze...jest bardzo cenna.
moze nie tyle instrukcja co delikatne wskazowki sie
przydaja :) ale do wiersza dodac juz nic nie potrzeba
- jest super
Bardzo udane porównanie wnętrza człowieka jego odczuć
i marzeń do księgi, którą zapisuje on sam ale też może
zapisywać i odzytywać wspólnie z bliską mu osobą.
No i jak Ciebie nie czytać?
ślicznie napisane, bardzo mi sie podoba to porównanie
do księgi
Ładny wiersz. Podoba mi się ;]
TO NIECH SIĘ SAME PISZĄ... Ja nie muszę pisać nic...
Bo wiersz obroni się sam. Brawo
Na Tak++
pięknie(po co pisać więcej)
Wiersz bardzo ładnie oddaje duszę kobiety, jej
oczekiwania i marzenie.Bardzo mi się podoba.
i co tu napisać -- wiersz chyba sam się napisał bo
czytelnicy są z Tobą... ja też.