Bez zmian
Przy kawiarnianym stoliku,
wśród ludzi, których bez liku
siedzi w gęstwinie krzeseł
- ty jesteś i ja jestem.
Pośród obcych twarzy,
spragnionych warg,
pędzących myśli
- ty marzysz,
pragnę ja...
...żebyśmy
spletli się ciałami,
jak ta para, która obłokami
aromatycznej mgły
nad kawą się unosi.
Jednak żadne z nas - ani ty,
ani ja - nie poprosi,
nie zażąda od serca pozwolenia.
Pijemy więc kawę i nic się nie zmienia.
autor
DoroteK
Dodano: 2011-05-17 07:41:39
Ten wiersz przeczytano 1168 razy
Oddanych głosów: 49
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
Po pierwsze to dziękuję za cenną uwagę a propos mojego
wiersza 'smakowanie', już poprawiłam ;)
A po drugie, Twój wiersz jest takie... aromatyczny,
wręcz czuję ten zapach kawy, to napięcie, to
pragnienie... mmm :)
Melodramat przez życie napisany piękny i jaki bolesny
mhmmmmm / pijemy więc kawę i nic się nie
zmienia/...Dorotko w paru słowach jest scenariusz na
dobry wyciskacz łez...Pozdrawiam serdecznie i dziękuję
:)
Piękny wiersz. :)
Odrobina nieśmiałości ma swój urok...ale tylko
odrobina... piękny klimat :-)
tak mało wystarczało by coś w zyciu zmienić, a jednak
to za wiele by złość wyjorzenić , pozdrawiam :)
Zarzuć picie kawy Doroto, a zmieni się niejedno -
gwarantuję... ;)
wiersz bardzo prawdziwy, niśmiałość i
niepewność...przeczytałam z przyjemnością, pozdrawiam
Chciałoby się, lecz odwagi brak ;))Ladny wiersz :)
Przy kawiarnianym stoliku, tak bywa, że miłość w
marzeniach przepływa. Bardzo ładny wiersz Dorotko.
Pozdrawiam.
uciążliwe jest pisanie komentarzy...tez bez
zmian...ciekawy wiersz...melancholijny
witaj Dorotko, Ty marzysz, On marzy, widać to na
twarzy ale odwagi jakoś brak. Bijecie się z myślami
kawę pijecie sami, no i wszystko pozostaje tak,
jak było. Ładny wiersz, prawda życia.Serdecznie
pozdrawiam.
aż westchnęłam , tak mi się spodobał :) Pozdrawiam
Dorotko :)
Najtrudniejszy pierwszy krok -chciałoby się zaśpiewać
za Anną Jantar ... Bardzo ładny , zresztą jak
wszystkie Twoje wiersze . Miłego popołudnia
Przewrotnie i pięknie! Pozdrawiam :)
+
Dorotko aromat kawy zniewala zmysły, wraz z nim rodzą
się pragnienia bez względu na to gdzie jesteście.
Czasami warto popuścić wodze myślom. Pozdrawiam :)