Demony

Narodzone w nienawiści
Spazmach bólu i cierpienia
Pośród czerni, ognia zgliszczy
Krzyczą i wychodzą z cienia

Pełzną do mnie niczym węże
Sycząc cicho pieśń morderczą
Wyciągają z wolna ręce
Zakrywają twarz bluźnierczą

Obłapiają moje ciało
Lepkim otulają szalem
Wciąż szukają, wciąż im mało
Zachłanności martwe fale

Nie potrafię wziąć oddechu
Tonę w morzu łez i smutku
Spadam w otchłań bez pośpiechu
Niknę, czekaj... powolutku...

autor

Kasienka_

Dodano: 2006-11-15 21:57:02

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie