Bezgrzybie - w objęciach jesieni

Zastał nas w młodniku wrześniowy poranek,
gdy w pustych koszykach totalne bezgrzybie -
schowała się kurka i rydz, jej kochanek,
prawdziwki znalazły kryjówki w igliwiu.

Z drzew liście spadają jak dni z kalendarza,
chłodny owal słońca smutną twarz odwrócił.
Mech kołdrą zieloną do siebie zaprasza,
namawia zbereźnie, by dać upust chuci.

Małymi nóżkami ze źdźbeł strącasz rosę,
gdy wiatru grzebienie warkocz wrzosom plotą;
kołderkę pod plecy z rumianków wyzłocę,
poduszkę pod głowę podłożę z paprotek.

Dotykam natchniony krągłości metafor,
byś czuła liryczną subtelność języka.
Kochaniem, jak wierszem nasycić potrafię,
tyś sztuki tworzywem w artysty dotyku.

Pozwólmy olszynom przez chwilę popatrzeć,
niech echo ciekawskie stłumiony krzyk niesie.
Zagrajmy misterium, w najlepszym teatrze,
obejmij mnie mocniej, bo znów przyszła jesień.

link z filmem od Ziu-ki - https://www.youtube.com/watch?v=9DE9tiOPKzs

autor

BordoBlues

Napisany: 2017-09-21 Dodano: 2017-09-21 18:27:13

Ten wiersz przeczytano 3142 razy

Oddanych głosów: 99

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie