Bezradność
Patrzę w puste kartki
Mojego pamiętnika i widzę w nim
pewien ból, rzekę płaczu.
Wiedziałam, że coś się stanie,
że znowu będę płakać.
Z bólu, nienawiści.
Tak,
ja wiedziałam,
Lecz nic nie mogłam zrobić..
Zostawiłam was.
Przepraszam!
Lecz wrócę,
jako wasz Stróż.
Będę tęsknić,
Płakać i pamiętać !
Słowa Jednak Są Coś Warte !
autor
Nikisia
Dodano: 2007-02-27 10:16:29
Ten wiersz przeczytano 451 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.