Bezsilność...

Zagubiona... złem ludzi przerażona!
Niepewność pochłania mnie od środka, wysysając me wartości...
Tak skrajnie różne myśli targają mą duszą...
Gdzie szukać wyjścia... gdzie odpowiedzi...?
Czy w życiu nie ma miejsca na chwilę słabości... chwilę zwątpienia...?
Życie jak maraton...
Raz zwolnisz, by odetchnąć...
Raz staniesz i się zawahasz...
A życie niczym piasek, umknie Ci przez palce...
Więc pytam: Co z tego masz, że na życiowym zakręcie,
zamiast pomóc, depczesz ludzi po achillesowej pięcie...?!

autor

Kalanka

Napisany: 2009-03-24 Dodano: 2009-03-24 20:14:06

Ten wiersz przeczytano 749 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie