Beztytułowiec

W tysiącu szkiełek zamknięta jedna prawda.
Przesuwana pod naporem dłoni.
Formowana palcami.
Ułożona w całość mozaika - odbicie wszelkich prganień.
Pragnień wrośniętych w duszę, oplatających serce, zakorzenionych w umyśle.



Bogowie krwawią długimi wersetami.
Męczennicy trzecim okiem Chaosu.
Wielkie miasta budowane na stłumionym krzyku i jękach.
Wąż ludzkości kąsa własny ogon.
Przez środek wszechświata wciąż płynie Lete.



Powódź Fałszywych Proroków i Mistyków.
Wiedza zapisana kwią w szaletach.
Poeci giną przygnieceni patosem własnych słów.
Zawstydzona filozofia schowana pod pożółkłym liściem kasztanowca.
W lustrach drzemie zakrzywiona rzeczywistość.

autor

Schizofrenia

Dodano: 2006-09-20 10:29:36

Ten wiersz przeczytano 567 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie