Biała - kartka papieru
"Biała - kartka papieru"
Wyrwana z Wielkiego Zeszytu
Na stole spoczęła samotna kartka,
Obok, pióro... z niebieskim atramentem
I... nie zapalona lampka
Dłonie... błądzące bez celu
Nagle... jak wiatr wpada do pokoju
Mały brzdąc, ...
Szum, łoskot, tupot stóp....gromki
śmiech....
I.... cisza... wybiegł...
Pozostały: pióro, kartka ....
Dłonie, błądzące bez celu.
Nie zapalona lampka...
I myśl, o Nauczycielu...
Nagle... zawahały się dłonie
Kartkę pochwyciły szaleńczo....
Zmięły ją !
Rzuciły na stół prędko…
Chlapnęło otwarte pióro...
By zebrać atrament, włączyła się
lampka...
Tak narodziło się
Dzieło…
Cień pomiętej kartki,
Plama z wiecznego pióra...
Stworzyły je dłonie mędrca
Lub
Zwykłego gbura.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.